W integrowanej ochronie stosowanie chemicznych środków ochrony roślin ogranicza się do niezbędnego minimum. W przypadku stosowania zapraw nasiennych do gleby wprowadza się bardzo niewielkie ilości substancji aktywnej, a w fungicydach do opryskiwania zaleca się aby zabieg wykonywać gdy istnieje taka konieczność.
W momencie wystąpienia zagrożenia ze strony sprawców chorób ważnym krokiem w integrowanej ochronie jest podjęcie decyzji o ewentualnym zastosowaniu ochrony chemicznej. Istotna w tym przypadku jest znajomość symptomów chorób powodowanych przez grzyby, ich biologii, progów szkodliwości i zagrożenia jakie mogą powodować. Znajomość progów szkodliwości jest przydatna w podejmowaniu decyzji co do potrzeby zwalczania patogenów.
W przypadku patogenów porażających rzepak w okresie jesieni i bardzo wczesnej wiosny: sprawców suchej zgnilizny kapustnych, czerni krzyżowych, szarej pleśni i cylindrospirozy zaleca się wykonanie zabiegu jesiennego. Zezwala na to stosowanie niższych zarejestrowanych dawek, a skuteczność zabiegu nie ustępuje skuteczności środków zastosowanych później w dawkach wyższych.
Dodatkową zaletą jesiennego stosowania zabiegów opryskiwania roślin jest to, że wiele grzybów wywołujących choroby infekuje rzepak już w okresie jesiennym, gdy nie są jeszcze widoczne objawy chorobowe. Zabiegi wykonywane w zaawansowanych fazach rozwojowych powinno się stosować tylko w razie konieczności.
Progi ekonomicznej szkodliwości i szacunkowe straty w plonie nasion powodowane przez najważniejszych sprawców chorób rzepaku.
Choroby rzepaku |
Próg szkodliwości (% roślin porażonych) |
Straty w plonie nasion w % |
Sucha zgnilizna kapustnych |
10-20 |
20-50 |
Zgnilizna twardzikowa |
Pierwsze oznaki choroby (1% roślin) |
20-60 |
Cylindrosporioza |
10-20 |
15-20 |
Czerń krzyżowych |
10-30 |
15-20 |
Szara pleśń |
10-30 |
10-15 |